Blog

De stille kracht van fluitekruid en samen zitten.

Vorige week zat ik met een groep nog op Terschelling in wat ik gekscherend wel eens een pretpakket Zen noem. Een retraite - met best een stevig meditatieprogramma overigens - maar een soort vakantieretraite. ’ s Ochtends en ’s avonds mediteren met inleiding en gesprek. Het verschil met een 'normale' sesshin is dat de middag dan … Lees verder De stille kracht van fluitekruid en samen zitten.

Het trekken van je kies en het gesprek met jezelf.

Als er een kies getrokken wordt of je vulling afbreekt, heeft je tong vaak een onweerstaanbare neiging om telkens naar het ontstane gat te gaan. Ons denken heeft een vergelijkbare neiging om alsmaar terug te gaan naar een oude pijnlijke ervaring. Soms is dit behulpzaam zoals het  ’likken van je wonden’ behulpzaam en genezend kan … Lees verder Het trekken van je kies en het gesprek met jezelf.

Lentelied

De natuur lijkt te exploderen. Overal schieten fluitekruid en koolzaad de grond uit en de wereld tooit zich in wit, geel en groen. Een altijd maar voortgaande en eindeloze manifestatie van leven, van komen en gaan, ontstaan en vergaan.  Gisteren hoorde ik dat Hennie Vrienten is overleden, net als Jan Rot onlangs. Dierbare troubadours die nu verder moeten … Lees verder Lentelied

Nix doen: een macht van een bezigheid.

Uitzicht vanuit de rijdende bus (Foto: Anna Charlotte Wijffels) In een van Nescio’s verhalen uit 'Boven het dal' komt de kunstschilder Bavink op bezoek bij Koekebakker op zijn zolderkamertje. Daar ontvouwt zich deze dialoog: "Kereltje" zei Bavink en stond in de opening van m'n deur, "wat doe je"? "Goeiemorgen" zei ik, "je ziet wat ik doe. Ik doe nix". … Lees verder Nix doen: een macht van een bezigheid.